Heb je ook weleens een super schitterend fantastisch onwaarschijnlijk goed idee? ’s Nachts, in het donker, als alles rondom je stilvalt en je enkel en alleen je eigen ademhaling hoort, de zwaarte van je benen tegen de matras voelt wegen, ja dan kom je op de meest creatieve ideeën… In die stille rustige, soms ongrijpbare momenten, lijk je nieuw water uitgevonden te hebben, lijkt het allemaal zo logisch en eenvoudig, zo gemakkelijk realiseerbaar, zie je je morgen al vliegen op je nieuwe idee…
Je valt vol dromen in slaap en wordt de volgende dag weer wakker. De realiteit van je leven komt voor je het beseft terug duidelijk op de voorgrond te staan, de dagelijkse routine neemt je in een ijltempo weer mee langs een hele waslijst van to do’s en moetens. Je moet rennen, springen, vliegen, duiken, vallen, opstaan en weer doorgaan. Geen tijd te verliezen want er moet nog zoveel…
Hoe heerlijk zou het zijn mocht je mogen kiezen voor dat wat je echt wilt… hoeveel energie zou het geven om te kiezen voor datgene wat je echt energie geeft…. Hoeveel ruimte zou er vrijkomen als je kiest voor wat jij belangrijk vindt in je leven…. Om echt te zijn wie je bent, om ruimte te geven aan jezelf, je droom realiteit te maken, stapje voor stapje, ook met vallen en opstaan, om dan na een tijdje te voelen dat je echt vliegt, springt en op je eigen manier doorgaat met het leven dat je echt wil…
Zo begon het verhaal van Praktijk ConnectUs. Een droom, een al oude droom. Een droom die ver was weggestoken omdat er zoveel andere zaken in mijn leven aandacht vroegen. Een lief zoeken en houden, een eigen huisje kopen en veel te lang verbouwen, kinderen een warm nest geven, dwalen langs sportieve doelen, artistieke zijwegen, ontwikkelen van groene vingers in een eigen siertuin, moestuin en binnenjungle van planten maar steeds dat knagend stemmetje dat mij deed voelen dat ik nog steeds niet aan het doen was wat waar ik echt van droomde. Een stemmetje dat bleef fluisteren wanneer ik zou kiezen voor mijn droom. Vele twijfels, onzekerheden, pure angstaanvallen, talrijke excuses maar ook veel werk- en levenservaring rijker heb ik via een goede vriendin het boek ‘De keuze’ in handen gekregen en in één ruk uitgelezen. Dit was het tweede ijkingspunt om het kleine zaadje uit te laten groeien tot een piepklein- boven de grond uitreikend- groen pril blaadje.
Durven springen… makkelijker gezegd dan gedaan. Ongelofelijk hoeveel excuses een mens kan verzinnen om ergens niet aan te beginnen… Natuurlijke weerstand tegen verandering. Angst om te mislukken. Angst om teleurgesteld te geraken in jezelf. Niet denken aan de mogelijkheid dat het misschien wel kan lukken. Met heel veel steun van lieve mensen om me heen, ben ik dan maar gesprongen, regelrecht het koude water in. Al trappelend kom je dan de ene uitdaging na de andere tegen: een geschikt pand zoeken, ne goeie boekhouder vinden, een website schrijven (heel erg onderschat!) , een financieel plan maken, een pitch bedenken, een folder ontwerpen, extra verzekeringen afsluiten, over marketingstrategie nadenken, brandveiligheidsadvies vragen, agendasysteem kiezen, licenties afsluiten, de juiste medewerkers vinden, verbouwingswerken coördineren (mijn man aan het werk houden!), vacatures en functieprofielen uitschrijven, sollicitatiegesprekken doen, zelf nog wat opleidingen volgen, aanbod en tarieven bepalen, inrichting van de praktijk kiezen, en tussendoor nog gaan werken op het CLB, in de groepspraktijk waar ik momenteel werk en tegelijk ook nog af en toe thuis zijn voor de man en kinderen die elk nog naar hun twee hobbies per week moeten gebracht worden. Om dan nog maar te zwijgen van de tuin die ondertussen geworden is tot het Amazonewoud…
Maar ondanks deze hectiek, vind ik rust. Rust in het feit dat ik eindelijk kies voor wat ik al zo lang wil. Dankbaar dat ik ook deze ruimte krijg van de mensen die me graag zien! Gelukkig dat ik mag doen wat ik graag doe! Jongeren en gezinnen vooruit helpen!
Durf kiezen! Geef jezelf vleugels! Want jij verdient het ook!